Pauluskerk Columns
Een nieuw begin.
(column voor de brugpiepers)
De afgelopen week heb ik ze zien rijden bij ons voor over het fietspad richting Zwolle. Op een nieuwe fiets of een fiets die nog nét even mee kan, een elektrische fiets of een ouderwetse. In kleine groepjes of alleen. Achterop een tas die in de dagen van de week groeide in omvang. Sommige hadden hem op de rug maar anderen op een zogenaamde Monkymee, een draagrek voor een schooltas achter op de fiets. Een schooltas die giga zwaar was herinner ik me nog, toen nog gewoon onder de snelbinders. Met enig ongeluk schoof je tas tijdens het rijden tussen je snelbinders en je jasbeschermer en werden je schoolboeken over de straat gelanceerd.
De meisjes en jongens die ik voorbij zie fietsen gaan een nieuw tijdperk in. Het tijdperk van studeren, groeien, puberen, zelfstandig worden en nieuwe sociale contacten. Ik wens ze alle goeds. Het zal niet meevallen voor sommige kinderen. Scholen die groter zijn dan de vertrouwde kleinere basisschool. Nieuwe leerkrachten, verschillende leerkrachten. Een nieuw plekje vinden in de groep/klas en voor jezelf opkomen zonder dat je ouders meteen bij de leerkracht in de klas staan. Maar wees gerust…in januari is alles gewoon.
Een andere uitdaging is om uit te komen voor je geloof. Durf je te zeggen dat je naar de kerk gaat of dat je in God gelooft? Als je tijdens de grote pauze je brood op eet, bid je dan voor het eten? Tijdens de les Maatschappij les durf je dan te zeggen dat jij Christen bent?
En misschien stel je jezelf wel de vraag of je nog wel gelooft in de God uit de Bijbelverhalen die je thuis hebt gehoord of tijdens de nevendienst.
Er komen zoveel nieuwe dingen op je af en zoveel dingen die je zelf moet beslissen en kiezen.
Ik hoop dat je er wel voor kiest om je twijfels en je vragen bij God, je Hemelse Vader neer te leggen. Hij gaat met je mee, Hij beschermt je en Hij houdt van je om wie je bent, zoals je bent. Hij kent je door en door en zal je nooit in de steek laten.
Succes in deze nieuwe fase van je leven.
Enne…kom je er niet helemaal uit…vouw je handen, sluit je ogen en Hij is bij je.
Anna Brands
(column voor de brugpiepers)
De afgelopen week heb ik ze zien rijden bij ons voor over het fietspad richting Zwolle. Op een nieuwe fiets of een fiets die nog nét even mee kan, een elektrische fiets of een ouderwetse. In kleine groepjes of alleen. Achterop een tas die in de dagen van de week groeide in omvang. Sommige hadden hem op de rug maar anderen op een zogenaamde Monkymee, een draagrek voor een schooltas achter op de fiets. Een schooltas die giga zwaar was herinner ik me nog, toen nog gewoon onder de snelbinders. Met enig ongeluk schoof je tas tijdens het rijden tussen je snelbinders en je jasbeschermer en werden je schoolboeken over de straat gelanceerd.
De meisjes en jongens die ik voorbij zie fietsen gaan een nieuw tijdperk in. Het tijdperk van studeren, groeien, puberen, zelfstandig worden en nieuwe sociale contacten. Ik wens ze alle goeds. Het zal niet meevallen voor sommige kinderen. Scholen die groter zijn dan de vertrouwde kleinere basisschool. Nieuwe leerkrachten, verschillende leerkrachten. Een nieuw plekje vinden in de groep/klas en voor jezelf opkomen zonder dat je ouders meteen bij de leerkracht in de klas staan. Maar wees gerust…in januari is alles gewoon.
Een andere uitdaging is om uit te komen voor je geloof. Durf je te zeggen dat je naar de kerk gaat of dat je in God gelooft? Als je tijdens de grote pauze je brood op eet, bid je dan voor het eten? Tijdens de les Maatschappij les durf je dan te zeggen dat jij Christen bent?
En misschien stel je jezelf wel de vraag of je nog wel gelooft in de God uit de Bijbelverhalen die je thuis hebt gehoord of tijdens de nevendienst.
Er komen zoveel nieuwe dingen op je af en zoveel dingen die je zelf moet beslissen en kiezen.
Ik hoop dat je er wel voor kiest om je twijfels en je vragen bij God, je Hemelse Vader neer te leggen. Hij gaat met je mee, Hij beschermt je en Hij houdt van je om wie je bent, zoals je bent. Hij kent je door en door en zal je nooit in de steek laten.
Succes in deze nieuwe fase van je leven.
Enne…kom je er niet helemaal uit…vouw je handen, sluit je ogen en Hij is bij je.
Anna Brands
