Pauluskerk Columns
Hopen op goede dingen
Maar als wij hopen op wat nog niet zichtbaar is, blijven we in afwachting daarvan volharden.
Romeinen 8:25
Toen ik nog in het HKI (Hendrik Kraemer Instituut) in Oegstgeest werkte kregen we als Blauwe Engelen ook bijbelonderricht van de daar tijdelijk wonende dominees. Zij volgden allerlei cursussen voordat zij werden uitgezonden en hadden ’s avonds wel tijd om ons, tien jonge meiden rond de leeftijd van 18 jaar, wat bij te brengen. Eén van die dominees was ds van Benthem die al jaren in Argentinië werkzaam was en op verlof in het HKI verbleef. Hij had de avond goed voorbereid, las een stuk voor uit Romeinen en had vragen voor ons bedacht. We deden serieus mee omdat deze man goed kon vertellen, hij vertelde vanuit het veld en we voelden wat hij bedoelde.
De beste les die ik daar die avond heb geleerd was toen hij zei: “Tijdens mijn werk kom ik in de armste wijken en bij mensen die niet kunnen lezen of schrijven. Ik vertel de bijbel in hun eigen taal maar wat het belangrijkste is is dat ik de bijbel vertaal naar het dagelijks leven. In de bijbel staan veel verhalen uit het dagelijks leven dus die zijn heel bruikbaar om mensen duidelijk te maken dat Jezus ook een mens was die heeft geleefd, zijn vader was timmerman en Jezus zelf werd een leider. Dus mijn lieve Engelen lees de bijbel en vertaal het naar je dagelijks leven.”
Op deze manier gaf hij ons een belangrijke les mee maar ook de mensen van zijn gemeente in Argentinië gaf hij deze les mee. De mensen daar, zo vertelde hij, kregen door zijn verhalen uit de bijbel hoop dat er betere tijden aankwamen. Dat je niet hoeft te blijven leven in armoede, in materiële zin, maar dat je door je in te zetten wél iets kunt bereiken. Hij gaf hen geestelijk voedsel in de vorm van hoop en die hoop hadden zij nodig…wij ook trouwens.
Wat het komende jaar gaat brengen weten we niet. Alles is onzeker wat betreft de ontmoeting met elkaar, we missen elkaar. We zien elkaar wel eens op het dorp maar het voelt toch anders. De grote familie, want zo voelt dat voor mij, die iedere week bij elkaar kwam is uit elkaar gevallen. We leven allemaal in ons eigen fort waar maar af en toe anderen worden toegelaten omdat Covid-19 ons uit elkaar houdt. Maar…er is hoop! Fysiek kunnen we gevaccineerd worden en geestelijk gevoed met ons levensboek, onze leidraad de Bijbel. We kunnen daar veel moed, bemoediging, geduld, troost, kracht, liefde en hoop uithalen. Enne…bijna iedereen is thuis dus, alle tijd om je eens te verdiepen in een bijbelstuk wat je aanspreekt en probeer dat eens te vertalen naar het leven van nu.
Een goed en liefdevol 2021
Anna Brands
Maar als wij hopen op wat nog niet zichtbaar is, blijven we in afwachting daarvan volharden.
Romeinen 8:25
Toen ik nog in het HKI (Hendrik Kraemer Instituut) in Oegstgeest werkte kregen we als Blauwe Engelen ook bijbelonderricht van de daar tijdelijk wonende dominees. Zij volgden allerlei cursussen voordat zij werden uitgezonden en hadden ’s avonds wel tijd om ons, tien jonge meiden rond de leeftijd van 18 jaar, wat bij te brengen. Eén van die dominees was ds van Benthem die al jaren in Argentinië werkzaam was en op verlof in het HKI verbleef. Hij had de avond goed voorbereid, las een stuk voor uit Romeinen en had vragen voor ons bedacht. We deden serieus mee omdat deze man goed kon vertellen, hij vertelde vanuit het veld en we voelden wat hij bedoelde.
De beste les die ik daar die avond heb geleerd was toen hij zei: “Tijdens mijn werk kom ik in de armste wijken en bij mensen die niet kunnen lezen of schrijven. Ik vertel de bijbel in hun eigen taal maar wat het belangrijkste is is dat ik de bijbel vertaal naar het dagelijks leven. In de bijbel staan veel verhalen uit het dagelijks leven dus die zijn heel bruikbaar om mensen duidelijk te maken dat Jezus ook een mens was die heeft geleefd, zijn vader was timmerman en Jezus zelf werd een leider. Dus mijn lieve Engelen lees de bijbel en vertaal het naar je dagelijks leven.”
Op deze manier gaf hij ons een belangrijke les mee maar ook de mensen van zijn gemeente in Argentinië gaf hij deze les mee. De mensen daar, zo vertelde hij, kregen door zijn verhalen uit de bijbel hoop dat er betere tijden aankwamen. Dat je niet hoeft te blijven leven in armoede, in materiële zin, maar dat je door je in te zetten wél iets kunt bereiken. Hij gaf hen geestelijk voedsel in de vorm van hoop en die hoop hadden zij nodig…wij ook trouwens.
Wat het komende jaar gaat brengen weten we niet. Alles is onzeker wat betreft de ontmoeting met elkaar, we missen elkaar. We zien elkaar wel eens op het dorp maar het voelt toch anders. De grote familie, want zo voelt dat voor mij, die iedere week bij elkaar kwam is uit elkaar gevallen. We leven allemaal in ons eigen fort waar maar af en toe anderen worden toegelaten omdat Covid-19 ons uit elkaar houdt. Maar…er is hoop! Fysiek kunnen we gevaccineerd worden en geestelijk gevoed met ons levensboek, onze leidraad de Bijbel. We kunnen daar veel moed, bemoediging, geduld, troost, kracht, liefde en hoop uithalen. Enne…bijna iedereen is thuis dus, alle tijd om je eens te verdiepen in een bijbelstuk wat je aanspreekt en probeer dat eens te vertalen naar het leven van nu.
Een goed en liefdevol 2021
Anna Brands
